Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ανέστης Ευαγγέλου – Ζωή

Γριά φτιασιδωμένη,

με κούφια δόντια,

βήχοντας και καπνίζοντας,

με χνώτα που βρωμούν,

πίνοντας αλκοόλ και βλαστημώντας,

άπιστη ερωμένη μου παλιά,

κακεντρεχής συντρόφισσα απ’ τα θύματα σου,

γριά φυματική μου πόρνη,

ξοφλημένη τώρα,

εγώ

σ’ αγαπώ.

2 σχόλια:

Amelie είπε...

Μου έφερες στο μυαλό μια γριούλα που είδα να πετάει τα σκουπίδια καθώς γύριζα προς το σπίτι, γεμάτη από φόβο με δύο κοτσίδια στα μαλλιά. Τα μάτια της λαμπύριζαν σα να έκλαιγαν.

Summertime Blues είπε...

γεια.
πέρασα να σε χαιρετίσω γιατί στο άλλο σου μπλογκ δεν έβγαλα άκρη.
έχει σχόλια ή όχι;
και πέρασα γενικότερα επειδή μου άρεσε πολύ το σχόλιό σου στον Ασκαρ
"Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνέβη Αλήτιος έν Φουρνά, ενενήκοντα εκατοστά χιόνι διέκοψεν την πορείαν αυτού δια τούτο κατέλησεν εν Χανίω κι ανεπαύθει...."
αυτά.
καλό βράδυ να έχεις.