Έβρεχε συνεχώς απ’ το πρωίτρία καμένα εικονίσματα
φώναζαν ανάμεσα απ’ τα σύννεφα.
Προσέξτε
η βροχή θα πάρει τον σπόρο μακριά
δεν θα ανθήσει φέτος ούτε ένας νεκρός
σ’ αυτή τη νοτισμένη περιφορά των εποχών
δεν θα σωθεί ούτε ένας σκοτωμένος
σε τούτη την υγρή λιτανεία των ψευδαισθήσεων
κι ο δεύτερος θάνατος θα είναι δυσκολότερος.
Ύστερα οι φωνές τους γίνονταν
εύθραυστες κλωστές
πένθιμα μικρά ουράνια τόξα
στην αθέατη πλευρά του ουρανού.
Ένας μαύρος καθρέφτης
έπλεε μέσα στη βροχή.
Έβρεχε συνεχώς απ’ το πρωί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου