Κυριακή 5 Αυγούστου 2007

Ναζίμ Χικμέτ - 23 Σεπτέμβρη 1945

Εκείνη τι να κάνει τώρα,
αυτή τη στιγμή, τώρα, τώρα;
Είναι στο σπίτι, στο δρόμο,
δουλεύει, ξάπλωσε , είναι στο πόδι;
Μπορεί να σήκωσε το χέρι,
-αχ, ρόδο μου,
πώς γυμνώνει αυτή η κίνηση τον λευκό, γερό καρπό του χεριού της!-
Εκείνη τι κάνει τώρα,
αυτή τη στιγμή, τώρα, τώρα;
Μπορεί να ‘χει στα γόνατά της ένα γατάκι,
να το χαϊδεύει.
Μπορεί να περπατάει, έτοιμη ν’ απλώσει το πόδι,
-εκείνα τα λατρευτά πόδια που τη φέρνουν γοργά γοργά κοντά μου,
κάθε μαύρη μέρα!...-
Και τι σκέφτεται,
εμένα;
Είτε
ξέρω γω
γιατί δε βράζουν τόσην ώρα τα φασόλια;
Είτε γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι
είναι τόσο δυστυχισμένοι;
Εκείνη τι σκέφτεται τώρα,
αυτή τη στιγμή, τώρα, τώρα;

5 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ποιόν σκέφτεται;
Τώρα...τώρα....

Τριβελίζει ο έρωτας μα είναι και ζωοδότης ο ...ρουφιάνος (επίτρεψέ μου να τον βρίσω λίγο..μόνο για τώρα...)

Η Κυρά των Γλάρων

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αααα...και καλώς σε βρήκα!
Πολύ μου αρέσει τούτη η γωνιά..

Η Κυρά των Γλάρων

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Βρίσε τον Γλαρένια μου, όσο του πρέπει κι όσο το επιθυμείς.

Πίσω από τον έρωτα υπάρχει ο χρόνος και το κύλισμα του, ο πόθος, η ανάσα.

Καμιά φορά μονάχα η κίνηση χάνει τη δύναμή της.
Είναι τότε που την έχει αγκαλιάσει ο ρουφιάνος, όπως τον αποκαλείς, και την έχεις παραλύσει.

Καλώς ήρθες κι από εδώ.

Cinestef είπε...

Τι υπέροχο κείμενο!
Τι υπέροχο ιστολόγιο!
Και το τραγούδι άγνωστο... αλλά κι αυτό.. ααχχχχχ...
Πόσες φορές δεν έχω πει "τι κάνει τώρα", "ποιον σκέφτεται..." ...
Συμφωνώ με την Γλαρένια... ρουφιάνος ο έρως... [κάποιες φορές]...
Καλώς σε βρήκα κι εγώ...
:-)
Στέφανος

xiozil είπε...

Zω στη φεγγοβολή
που προχωράει
ολόγιομα τα χέρια μου
με πόθους
κι ο κόσμος είναι όμορφος πολύ
μοσκοβολάει...

Ναζίμ Χικμέτ